Mehmet Özata - Hasretim

Beynimde hayalin tecelli eder, gözümde suretin tebessüm eder, senin peşinden âşıklar gider. Bu âciz dalına tutunmak ister. Çok arzu ettim seni görmek. Sancağın altında savaş etmeyi. Bağıstanda beraberce gezmeyi. Şehitler dergâhında sohbet etmeyi. Sana olan hasretimdendir hicranım. Bir bulut misali dolup boşalmaktayım. Duygular böyledir değişmez fıtratım. Sünnetine ittibayla avunmaktayım. Geceler yetmiyor seni düşünmeye artık takatım kalmadı direnmeye. Bir bıçak ki başlanmış bilenmeye. Azrail gelir beni sana götürmeye. Öğrendim ki yetimleri çok seversin. Başlarını okşayıp hediyeler verirsin. Sen onların hallerini de bilirsin. Çünkü Efendim sen de sen de bir yetimsin. Benim de başımı okşar mısın Efendim. Nolur bana da bana da tebessüm et sevgilim. Sen içimde sakladığım misk kokulu çiçeğim. Sevginle doludur bu zavallı yüreğim. Dünya bile aşkından pervane olur. Mevlana'ya ilham acep bu mudur? Sevginden mevcudat-ı âlem sarhoştur, ayılmaya vakti yok. Kavuşmakla durur. Hani vardır ya yüreklerde bir hasret gelirsen Efendim bitecektir bu gurbet. Uğruna ölenlere Rabbim kılsın selamet. Seni bulmuşken yanında bırakır mı cennet. Kalksın gözümüzden yığın olmuş perdeler. Bir türlü bitmiyor durdu mu ki seneler. Sırtına sapladılar bid'at diye bin hançer. Hiçbir zaman Efendim kanını dökemeyecekler. Güller boynunu büker senin yanında. Kokmaya utanırlar o yüce divanında. Melekler bir buket olmuş etrafında. Nurunla aydınlanırlar bu karanlık dünyada. Seni görmediğim halde kalbim titrer. İçimde bir sevda gönlüm hasret çeker. Bu âcize sorsalar gerçekte neyi ister. Ruhum bedenimle birleşip ismini söyler. Muhammed, sevgine layık olamadık biliyorum günahlar içindeyim. Hakikati arıyorum. Ulaşabilecek miyim? Onu da bilmiyorum. Bildiğim bir şey var ki seni çok seviyorum. Seni çok seviyorum