Mehmet Toksoy - Gölge

Efendin özgürlüğün kendisiyle bile kölesin diyorum sana samuray
Önünde iki yol var biri ronin olmak, biri seppuku… Bak, dolunay….
Yazgını kendinden emin bir stoacı gibi karşılamak, sonu vay…
Aurelius, Diyojen, Epikür ya da Seneca, ….. yolu fay…
Öğreneceksin bilgeliği tüm bu okyanuslara bir yön vereceksin
kaptan !
Tüm limanlar yansada, asla o gemiye dönmeyeceksin !
Deseler ‘'Bir şafak görmeyeceksin.'' Öyleyse hiç ölmeyeceksin !
Merak etme bu sonuncusuydu, daha kötüsünü hiç görmeyeceksin
Ağızda inançsız bir dua, ‘'Beni ebediyen yak ! Ona dokunma.'Teninde meleksi bir tonla, onu son kez öpmüştün hatırla
Bu sefer kefenle yanında, söyle ne görüyorsun ona bakınca ?
Toksoy, bazı savaşlar kaybettiğinde kazanılır. ‘'Hayır, saçmalama!'Kim bilir hangi dizen Jisei, Hangisi Haiku bilemezsin
Kapılar kapalı ve gidemezsin, umarım kılıcını bilemezsin Sensei !
Cehennem ödül sana , ateş de haram ve araftasın
Görüyorum ölümüne yara almışsın, söyle, neden hala ayaktasın ?
Ebediyete kadar lanetlisin ve bu kadar öfkeyle dayanamazsın
Ayağa kalk ve bana aman dile, ölüme böyle dik bakamazsın
Sana son bir sır vereyim ben yokum aslında sende kendinle kalakalmışsın
Ne tanrı, ne aile, ne yaren, evet yolun sonunda yapayalnızsın…