Mehmet Toksoy - Mutsuzlar Cenneti

Evet suç benim, şimdi unut her şeyi
O gün gözlerinde kaybolan umut herşeyimdi
Neden gitti, neden bitti hepsi nedensizdi
Derken ölüm bize sustu bize, neden bizdik ? haa.. ?
Gözlerinde deniz varken boğulmak güzeldi
Güneş kıskanırdı simanı sonunda düzeldim
Artık alkol almıyorum, senin gidişinden önce
Bana son kez bakan gözlerine söyle sevgilerle
Bikaç satır yazmak istedimde sözüm vardı hatırla
Ve dönüp baktım ardıma, koskocaman sıfır
Derken hatıra..hastanenin birinci katında
Seni görmek için çıkmıştım. İyice hatırla
Kalbime göndüm desemde palavra inanma
Her günümde seni aradım, azim ve inatla
Ruhunu bahşetme bana yoktun ortalarda
Yanlış yerde yanlış biri, yanlış odalarda
Şimdi istediğin yere git sonra herşeyimi unut
Bende yağmur oldu gözlerim kalanlarda bulut
Şimdi bilinmeyen yerde hiçbir hesaplarda yokum
Seviyorum desende artık gerçekten tokum
Başka kollarda şimdi kimle aynı yastıkta
Yattığını bilmiyorum, rahat mısın artık lan
Bunları gelipte benim boş kafama taktıkça
Uyuyamıyorum, anladın mı, ruhum sandıkta
Gelip her şeyi anlattığında sarılmak istedim
Fakat kollarım izin vermedi, bakınca gizledim
Yüzüm tebessüm, sadece takılmak istedim
Ancak ağladığını gördüm, bağırmak istedim
Ağladın sen omzumda her şeyini döküp
Hayal ettiğimiz ev şimdi yıkık ve dökük
Son bir söz hakkım olsaydı benim, arkamı dönüp
Sana aşığım derdim, yanağından öpüp !