Mehmet Toksoy - Negatif Diyalektik

Yaşam bir hareket, son'a meyilen
Zihne doğru tüm yollar bilinen
Çöller aşmakla bitmez denilen
Nereye doğru gittiğindir hediyen !

Sür atını hakikat diyarına
Henüz yorgunsun biliyorum ama
Gökyüzüyle koşmak yarına mitopoetik fayda
Kim rayda ?

Varsın bir gezegen düşlesin..
Adına bu kez ‘'Dünya'' demesin !
Açlık, savaş ve gözyaşıyla dört mevsim
Epifenomenler dersi !

Arkandaki geçmiş yada dün
Sırtındaki bir silah yada gül
Zihnindeki bir ilah da figür
Yorulur tüm ayaklar birgün !

…ki nasılsa ilerleriz sahraların içinde
Bitkin ve yorgun biçimde
Kumdan tepeler biterse
Geliriz uzaklardan ama aşkın bir derse !

Hırs ve kibir der sonuçlar acı !
Dilerse koşar mı sonuçta kaçı ?
Eylemsizliği konuşma kaçın
Yaşam mı sorduğun ? Yokuş ve acı !

Tırman tırman bitmez uğrak
Ama sen keskinsin, kitle muğlak
Ve bir hayalete elinle vurmak
Kadar aptalca, yerinde durmak…

Bulduğun hep kurak bir esef mi ?
Ya da inançların, uzak bir selef mi ?
Yoksa iradi sızın bir kenef mi
Bahsettiğin, kızıl bir hedef mi ?

**
Daha ileri ve daha yorgunsun
Bırak derler her şey son bulsun
Asla yok yılmak vursun
Daha fazla felek, farzet kulsun !

Gözlerinde hezimet izleri
Bu filmi milyon kez izledin
Napıcaz bu kaderle biz dedin işte
Bunu hep sen istedin !

Uzaklardadır bakmaya korktuğun hakikat
Sana göz kırparken habitat
Sen düşünde görürken kızıl bir yıldız ve barikat

Bir hayal mi ki böylesi dersen
Harekete geç ! Böylesi elzem
Bu yol cefa, bilmeli sersem
Bir gerçeklik istedi, yersen !

Hesap et ki yaşarken öldün
Izdırap bu, kimleri gömdün
Bu karanlık dinmeli, kördüğüm
Söyle güneşi ne zaman gördün (gördüğünü)..

Bir mezar düşün önden kazılır
Gözlerinden öfken yazılır
Bu metanet gergin payıdır
Son durak mı ? Geldin sayılır…

Bir gezgin tokken girmez yatağına
Komşun kim ? açlar ! Pekala !
Düşe kalka bir serüven derler hayata
Boşa koştun baya da

Sustukça önünde eğilse
Baktığın her töz garabettir
Şeyler olduğu gibi değilse
Tek gerçek sadece harekettir !
v