Mehmet Toksoy - Ölüm Molası

Dağların eteğine nahoşça sızıp
Bir inzivaya düş, dünyaya kızıp !
Bir kısımsa fısıldar çığlığı kısıp:
‘'O gemiyi bekleme. Yakıldı kıyın!'Teni dalga dalga bunu bilirsin ezadan
Bir ev düşün, alt katı çocukla sel alan !
Bir yanım tüm insanlık gebersin derken
Öbür yanım diyor ‘'Sana ne oluyor be adam!'Sadomazoistik bir karın ağrısı bunun adı
Bana niye diye sorma be kadın !
Yorma be kadın, onun geçmişi leke dolu
Bu kadehe efkarı koyma be kadın !
Ölümle dans et, huzursa vereceği
Bir tanrı varsa, riayet edeceğin
Zühre, düşünde yakıyorken geleceği
Bekle ! Sana söz, bir gün geleceğim !

Zulmet bu, yeterince derin bakarsan
Işıklar içinde bir yön görürsün !
Biliyorum sevginden ama şunu bil
Çiçeği çok sıkı tutarsan öldürürsün !
Zaman, hayatı değil, hayat, zamanı belirler
Bir çiçek notuydu, hatırla
Birkaç yıl için bir ömür feda edip yakınma
Gülümse kalırsan akılda…
Neden, tabulara sarılır ki insan !
Neden bu önyargılar bir lisan !
Kederse ümide uzak bir fizana bedel
Bir buseye kanar bu insan !
Koşmayı isterken neden durasın
Göz çukurunu bir kadın neden sulasın ?
Hem beş dakikalık dönüm burası
Hem hayatın içinde ölüm molası !