Mehmet Toksoy - Zayiat

Dünyanın bütün naifliğini sırtlanmış
Ve meçhul kaderlerine terk edilmiş insanları boşverdin!
Esamemiz okunmazken yeryüzünde, ‘'Koş!'' dersin
Selamlar çiçek, gerçek yeraltına hoş geldin !
Kentler tüm toplumun görünmeyen katilidir !
Bu yüzden kırsalların insanlığı daimidir !
Çoğu kez bir Anadolu köylüsü bir metropolün züppesinden
Yüzlerce kat fazla erdem sahibidir !
Açılsın kapılar biz Şah'a gidelim o vakit gel
Tüm onurlu Pir'ler gibi bahsedelim son akitten
İsyan ve tefekkürden bahsederim yoga bilmem !
Öfkenin tezahürünü duymayan bir yola girmem !
Bir ülkede neden intiharlar artar söyleyin lan
Onur ve açlık eve beş kuruşla dönmediğinden !
Bir yandan hallice ben Jim Carrey'nin son halinden
İsyana Roma demiş, bana Marcus Aurelius sen !
Bir yandan Epikürcü, bir yandan da El-Biruniden
Tez elden mutasavvıf, hayıflanma ey sufi sen !
Her insanı inancıyla yargılayayın diyemezsin
Belki dinsiz dediğin melamidir bilemezsin !
Yaşadığı çağa tanıklık etmeyen bir sanattan
Bir b*k beklemek çoğu zaman beyhude bir çabadır !
Bu topraklarda büyüklere itaatse mayadır
Tanrı, devlet ya da baba, genellikle yaradır !
Kaldır kafanı bak! Bu, buz gibi bir Ortadoğulu suratı !
Cesetlerden tanıdık geldi umarım !
Onlar annem babam, sense ‘'Sivil zayiatı'' deyip geçtin
Bu direnişse bir öfkenin tadilatı !
Psikedelik bir deneyim diyelim
‘'Eğilin'' diyene değinin !
Teşvik primi neyini beğeneyim ?
Fare beyni diye mi tehlikeli bu sosyopolitik endişesine meyili ney ki diyelim
İyi ki denemek istemedi bu halkın sinirlerini bileyip !
Eğri oturup doğru konuşun artık, bu son acı
Esasında Mehmet Toksoy otomatik tüfekli bir Stoacı !
Dilimse güney cizvitli bir kılıç ustasından terbiye görmüş…
Sırtımda yaram kırbacı !
İdeolojik tekrarları bir daha dene sen git
Birçok idiotu bu reylerle riyasete verdik !
Divandaki taşlamayla kinayeye tertip
Hip-hop halkın, bizse onu iadeye geldik !