Mesut İlkay Yanık - Dişi Arslan

Ey benzi yanardağ gibi yanan kız!
Nedir bu alevin, nedir bu öfken?
Yanaşanı yakıp tutuşturan kız!
Ateşten bir makber midir gölgen?

Kurtulamaz bir kez uğrayan sana
Bir deprem misin sen yürekler sarsan?
Erler ki bundan haz duyarcasına
Can verir pençende, ey dişi arslan!

Ellerinle keskin ecel tasından
Bana da bir bade içirmez misin?
Sihrini kalbimin tam ortasından
Bir ince tığ gibi geçirmez misin?

Efsunun benim de ruhumu sarsa Kapılsam mest eden serenadına…
Kalbimi yerinden söküp çıkarsa
Aşkınla ölmenin varsam tadına.

Başımda essin de o eşsiz huzur
Sonra sen darbenle helak et beni.
İster yak, külümü rüzgârda savur
İster kör kuyuda tutsak et beni.

Kahrına da tamam, işkencene de
En şedit kedere, derde sür beni.
Bu sevda ebedi kalsın da bende
Dilersen bir ömür süründür beni.

Mesut İlkay YANIK