Ay kız, yanağı gül bahçem
Sevdiceğim sen değilsin…
Kanım, ruhum, diğer parçam
Sevdiceğim sen değilsin…
Her sırrımı açan tığım
Kalbimdeki sevgi tuğum
Gecelerce konuştuğum
Sevdiceğim sen değilsin…
Yalan, öfke, kibir, çalım…
Heba oldu yedi yılım…
Ömrümdeki tek sevgilim
Sevdiceğim sen değilsin…
Tam yedi yıl oldu sensiz
Başa neler geldi sensiz
Gönül kuşum öldü sensiz
Sevdiceğim sen değilsin…
Gökte güneş açmaz oldu
Açıp ışık saçmaz oldu
Zaman durdu, geçmez oldu…
Sevdiceğim sen değilsin…
Daldığımda uzaklara
Gözleri hep kara kara
Doğan her baktığım yere
Sevdiceğim sen değilsin…
Çok geceler hayaliyle
O masumane haliyle
Düşündüğüm melaliyle
Sevdiceğim sen değilsin…
Kendimle kavgaya girdim
Duvarda gölgeme vurdum
Zor olsa da karar verdim
Sevdiceğim sen değilsin…
Gönlüm senden geçti artık
Ümit kuşum uçtu artık
Yol yok, kervan göçtü artık
Sevdiceğim sen değilsin…
Mesut İlkay YANIK