Mesut İlkay Yanık - Torço

bir çini tablo
bir mermer heykel
bir natürmort kadar masumdur
ve baharın şarkısıdır varlığın Torço
yokluğun kuraklığıdır dağ başlarında
uçurum çiçeklerinin
ve son dinozorun
kursağından geçen son lokmadır

neşen neşesidir kuşların
sancın sancısıdır rüzgarın
güzel, doğru, iyi, insan Torço
sezginin, keşfin, imgenin ışıltılı yıldızı

aynı yaralar açıldı senin de bilincinde
duru, nazlı, soylu düşüncelerine
ateşten çiviler sapladı kıyıcılar
kâinatın bozulmamış
o ilk sessizliğine sindi nefesin
belleğin, gizin, sanatın sessizliğine
çünkü yasak sana Torço şiir söylemek, şarkı da öyle
yazmak da, çizmek de
düşünmek de… ama dayan Torço
yarının özgürlüğü
bugünün utanç tabutlarını
olanca gücüyle tekmelemekte
korksun mezar kazıcıları
korksun ölü soyucuları
korksun uşakları kralların
saç tellerine, tırnaklarına kadar korksun
buna inan Torço

birleşince yarının çocukları
fikirde, düşte, emekte
yani birleşince tek bir yürekte
senin dağılan parçaların da birleşecek
ve ismin yağacak çatılara
her direniş yağmurunda
Torço
Torço
Torço...