Mett - Adın

İlk Verse:

Bir gün aşk, yelkovan-akrep arası kıstı.
O gün bu gündür, akrep yelkovandan hızlı.
Çoğu kez bozdu saati akrep, yelkovan takılsın diye
Yine de durmadı akrebe inat,
Yelkovan hırslı.

Aşk, zaman; sen, akrep; ben, yelkovanım.
Benim dakikalara, senin saatlere denk oranın.
Aşka zaman kalmadı, artık sen akrep değilsin,
Saati doldu, kayboldu akrebim yelkovanın.

İçine sen karışınca her şey allak bullak.
Bana karış gel aşkım, aşkı alla pulla
Seninle kaybolduysa, aşkı bulmam
O gitsin, ben de yoksam; aşk, sen de kalma burda.

Beni sende elediler, aşkı kalburda
Ben senden geçtim; aşk, kalburdan
Etrafa baktığımda bir ben kaldım burda,
Yani sen de yalanmışsın aşkım, aşkın da, kalbur da.

Sana aşkım diyorum ama, aşkım aşkı aştı
Sen aşka koştun amma aşkı koyup kaçtın?
Onun aşkını çaldığın için aşka muhtaçtı kalbim,
Yokluğun somutlaştı, sen aşkla soyutlaştın

Duygular ne kadar soyutsa o kadar hissedersin
Hissetmemek için ölürsem bir gün izle, bensiz.
Görmeden, duymadan, dokunmadan hisset beni
Ve nefes almadan, kalpsiz yaşa. Bir de, bensiz..

Nakarat (x2)

Dolunay battı, öten bütün kuşlar sustu
Güneş soğudu, gökyüzü maviliğini kustu.
Kalbim, senin uykuna dalarsa bir gün, seni unutsun Çünkü ne aşk sensiz olur, ne yağmurlar bulutsuz..

Dünyadaki her şey sebep, sen sonuçsun
Ben aşkı ne kadar ısıtsam da sen soğuksun.
Anladım.. 'Gözümü açtığımda can veren' değil de,
'Ölürken, kapattığımda can alan' soluksun.

2.Verse:

Söylediler 'aşk nefrete, nefret aşka dönüşürNefret doğduğunda kaçınılmazdır, aşkın ölüşü
Gidip sordum, nice âlim&evliyâyla görüşüp,
"Önce âdil olun." dedi hepsi. "Aşkı, aşkla bölüşün."

Devir daim kaçınılmaz. Her şeyin bir dönüşü vardır.
Güneş batar, ayla yer değiştirir ve göl üşür.
İnsan, aynı şeye baksa da aynı şeyi görmez
Duygu öldüğünde, her düşünce tam tersine dönüşür..

Cereyan eder kulaklarım.. Adın bakırdan.
Akıl, akıldan üstündür.
Adın, akıldan.
Aklımı yitirdiğimde, gel, adını hatırlat.
Çünkü aklını yitirse de kalbim, adını hatırlar.

Seni özlediğim doğru, bir o kadar dargınım da.
Dargın olduğum kadar, olmadığında dalgınım da.
Ağır bastı gittiğinde tuzum, tadımdan
Kalpte ne kadar acı varsa, hepsi aşkının tadında.

Birgün dönüp gelir derken, bir ömür geçti..
Öyle bir gittin ki, ölümü bir ömür geçtin.
Yolunu gözlerken belki de bir ömür geçti,
Belki de ben, sensizlikle dolu bir ömrü seçtim

Acı çeken kalp bir ömür ölümü önde bekler
Sevdiğine 'git' demek de zordur, 'öl' demek de
Güneş doğar, batar, defalarca siyaha döner renkler
Âşık; aşkı kalbe gömer, umutla yine bir ömür bekler..