Mett - Niye?

Ölüm herkes için yolun sonu.
Bu adam, yarı yolunda buldu sonu,
Can çekişmeyi bıraktım yazıyorum.
Son nefesin olucaktım, son hevesin oldum
Elim ellerinde hapis kaldı.
Ben esir oldum sana..
Parmaklıklarının arasından güneşi göremiyorum.
Öptüğüm parmaklarının küçüklüğünden olsa gerek
Sen üzdüğünde 'özür'ken, ben üzüldüğümde 'önemi yok'um
Hadi gelip sevdiğini söyle, son bi kez oyna gene..
Ya da sevme. Bu oyun bitsin.
Senden uzanan iki el gelip beni yolumdan itsin.
Mutluluklar, tebessümler ya da ne varsa aşk adına,
Senle bir alıp da başını, bu yoldan gitsin..
Gözüm arkada kaldı, senin arkandan bakamıyorum.
Beni bıraktığın yer buz gibi, soğuktan yanıyorum
Ateş yakmıyormuş sadece. E sen de yoksun,
Gözlerim sel manzaralı. Sana gözyaşımdan yazıyorum..
Kendime geliyorum ama yoksun yine.
Bağırıyorum kendime "O yok sus!" diye.
Yokluğunla yaşamaya alıştım ama söyle,
Sensiz ölmek niye?
Kendime geliyorum ama yoksun yine.
Bağırıyorum kendime "O yok sus!" diye.
Yokluğunla yaşamaya alıştım ama söyle,
Sensiz ölmek niye? Yıkılan bi heves kaldı, ama kalan bir resim bile yok.
Beni bilen ya da beni tanıyan herkes bunu dinlesin.
Birinizin anlamasına ihtiyacım yok veyahut bilmesine
Bundan nefret ediyorum bu adam teselli edilmesin!
Gül diye güldüm, gör diye gördüm
Gülmedin öldüm, görmedin kördün.
Senin bana gülmediğini öldüğümde gördüm
Ulan ölümüne sevdim,
Seni sevmek, ölmeye döndü..
Sana tutmayacağını bilmesindendir, kalbimin atmaması
Uçurumun kenarındayım koş ruhumu it, atlamasın.
Zoruma giden gitmen değil inanır mısın?
Beni delik deşik eden sözlerin senin taş kalbine batmaması.
Dur tamam.. Batırma sözlerin kırılmasın
Sen benim özelimsin kimseye demem, gözlerin sırrımız.
Bu aşkı paramparça ettin madem değerli kıl.
Üstüne gücün yeterse kendine, gel özlemimi de kır.
Kendime geliyorum ama yoksun yine.
Bağırıyorum kendime "O yok sus!" diye.
Yokluğunla yaşamaya alıştım ama söyle,
Sensiz ölmek niye?
Kendime geliyorum ama yoksun yine.
Bağırıyorum kendime "O yok sus!" diye.
Yokluğunla yaşamaya alıştım ama söyle,
Sensiz ölmek niye?