Mikyas Mon - Fettah

Salıngaçlardan sallandım , yalpalandım düştüğüm o çukurlardan
Kuytu köşe bulup sızlandım ağaç gölgesine yaslandım sessizce
Sığazladım yaramın üstünü kanlarımı elime bulaştırdım bir kere
Son kez hayatımın geçmişine dalmak istedim
Ama zorlu bi sınav aşamasından geçtim vede kan ter içinde kaldım
Maneviyatımı 21 yaşımda üsteledim edalar etmeye başladım
Anlamsız koşturmaların ardı, arkası kesilmemişti, sarsıldım
Kesti rüzgar önümü ,parçacıklara bölündü
Bilinmezlik kuyusunda tek çare hayallerdi
Göz boyamaktan başka gösterişler yapmak isteyen şaklabanlar
Su dolu kavonozun içinden kaçan balıklar kadar tırsakdı Oltanın ağına yakalanmaktan kendini kurtaramaz sazanlar,

Nakarat
Hayatın felsefisene uymayan o kadar insan yaşarken
Kırık dal üstünde yürümek ne kadar kolay olabilirki – söyleyin
Silah kuşanmadan girdiğim o cephede gazi rütbesini taşıdım
Bana sunulan özgüven iki ve bir arasında büyüdü
Sayıldı A'dan Z'ye kadar kurutuldu marifetnamem
Hitafen kırılan kalemin tamiri elimin kiridir
Sükut altında yeşersin umut kaynaklarım Fettah ile açılsın
Sayılsın tüm gönüllerin şahında besteler