Mikyas Mon - Rüyalarıma Girme

Tebessümüm bayatladı gözümde yanar bakışların
Geçmişimle hesap kurup kendimi yalpaladım
Barış içinde yaşamamakta aklaştı saçlarım
Bu embriyolar hayatımı yok etmekte zamanlı

Free beate söz belime takılı mermiden köz
Uslanmaz aşkıma bi köstek tozuyla tarla
Elimdee mikrofon ve doğmayan güneşi açma
Kalpazanlar diyarında yontulan bir aşk var

Umutlar kelebek olup bi günlük ömür saydı
Bin yıllık ömrüm olsa ömrümü sana adardım
yanlış adımlar mı attım , bilmiyorum tanrım
Bu toprakları haram kılan kadın şimdi evli barklı

Senle var olan umudumu
Sömüren , sözümü atıp gündüzü geceleyen
Ama içimi yakan alevler

Nakarat

Ama ihtişamın yitik
Çocuk kalbi ellerine çiçek sepeti
Rüyalarıma girme artık
Sevmek istesem de
Sevemem seni

Hasret üzüme ererken koparmak bu kadar acı
Kaftan biçen okyanuslar mavisiyle dalıp taştı Fener ışık tutup karanlık izler ama bulamaz dı
Mecnunun öyküsü artık burada sonlan dı

Biraz garip gelse de pişmanlık kanımı çekmekte
O dudaklarından konan buseler matemimle gizli
Nelerimi Saklamakta yanaklarım gel de biraz gör
Ne terapi tedavisi ne tranvalar seni silmekte

Delirmişim, birazda dumanlara sarmışım
Bulut olup yağan göz yaşı toprağımı diriltmedi
13 e dayanan tarihi yapının yok oluşunu izlerim
Babam ve sende beni sırat köprüsün de bekleyin

Bırakın gitsin
Getirip itsin
Uçurumun ipini kessin

Dilim dönmez
Kelimer içten içe bitsin
Sırlarımla alıp götürün ki
Asın,gömün beni

Nakarat

Ama ihtişamın yitik
Çocuk kalbi ellerine çiçek sepeti
Rüyalarıma girme artık
Sevmek istesem de
Sevemem seni