Mikyas Mon - Vakit Geldi

Vakit geldi , al eline bayrağını şimdi
Yak meşaleyi görkemli şekilde baksınlar sana
Koş sahada yaşat en güzel heyecanı müzikle
Duysunlar hüzünle birleşen ritmik melodileri

Duyguları birleştirme zamanı geldi home
Çek belinden kılıcı artık savaşmaya kalkış
Burası sadece görsellik halisinasyon görmek gibi
Üstüne çekmiş kara pelerini ak resmi gizliyordu

Beyaz sayfalar örtüyordu tüm acı gerçeklerimi
Kalem kağıt yetmez oldu yazarak bitmiyor acılarım
Sadece ağrılarımı kesiyor fazla fayda etmiyor
Dilim söylerken yara oldu insanlara güven olmuyor

Gecem gündüzüm karıştı bu işi başarabilmek için
Sözler sükut isterken ellerimde bitap düşmekte
Bir cam gibi kırılmış hayallerimi yeniden dizdim
Bambaşka bir dünya ya pencere açmış olmaktayım

Nakarat
Zaman alev olmuş gönlümü dumanlara boğmuş
Solmuş gül kadarda olsa benliğim
Rıhtımımdan giderler , sessizce gemilerim

Kuru çölde yaşamak gibi susuz kaldım bu dünyada
Sevgi , Şefkat , Özlem birde babasızlığa mahkumum
Ahkam kesiyorum yardıma ihtiyacım olduğunda tektim
Küçük leyleğin yemeğini kıskandığı gibi ahmaktın

Boşver kasedi yeniden başa sarmaya gerek yok
Geçmişimiz belli geleceğimize karşı umut çok
Akıl dolu oyunlarını hayat sanatına yaşattır
Anlasın artık oda seni zorlu bir rakip olduğunu

Bu işlerde yıpranmakta , toparlanabilmekte var
Seneler izini saçlarımdaki beyaz telle gösterdi
İyilik beklentim yok senden yolun açık olsun artık
Kıymetim mahsun bir kelebek kadar küçükmüş sende

Yorulmaktan bıktım artık bu zaman tünellerinde
Ellerimi açıp dua ederdim yalvarışlarım özdü
Yalpalandı umutlarım gün yüzü göremez olmuştu
Hünkar eylemeden sözünün ehlini bulmalısın

Nakarat
Zaman alev olmuş gönlümü dumanlara boğmuş
Solmuş gül kadarda olsa benliğim
Rıhtımımdan giderler , sessizce gemilerim