Mikyas Mon - Varoş Divanlar

Nezaket dediğin nedir ki , iki nankör arasında geçen , diyaloglar
söz dediğin şey nedir ki , yazmaktan bitmeyen kalemin mürekkebi
yaşadığım yerin felsefesine ayak uyduramazdım , ben ben deyildim
ben senle varım , ben senle yokum , ben yapayanlız bir şairim
paranın gazabına da uğradım , hayalleri de çöpe salladım
vurdum duymaz kara tahtaya yeniden yazdım , bağışladım
taş üstünde taş bırakmadım , ketumlukları parçaladım
Her yoğurt yiyen yiğidin de vardır elbet yetenek dolu hünerleri
Bir gram sevginin çıkardığı primler cebimi tek sefer delip geçti ki
Esdiğinde rüzgar kalbimi söküp alacaktı keşmekeş bedenimden
Kederimle odanın içerisine sığındım kaldım çıkmayı başaramadım
Pencere kenarına geçip camıma tek bir harfle yazdım,
Onun adı aşk
Duvarlarım kahverengi 15 yaş gelenek kara lekeleri çekmiş
Sessizliğin lanetinde yokol du içimdeki insan sevgisi
Olmuyor nalet bedevi azam, güddüğün develer seni delirtti
Kelin başında saç olsaydı ki , taramasını da elbet bilirdi
terapi seansları aksanın okyanusları ırmakları delip geçti
Leyla mecnuna ulaşmak isterken çöl ortasında delirdi seraplar görüp kendini başka diyarların efendisi zannetti
Devri alemin kapısı da bulunmaz dön dolaş hep aynı yerdesin
Kekelemenin tek yönü de olsa yalan söyletmek kimin elindedir
Kaplumbağalar yola adımlarını sakin şekilde atmayı bilir
Ekmektesin dostlarını , yanlış yollara sapmaktasın
Stratejine ikişer adam daha ekle , kalkanın olsun duvarların
Gangsta takılıp da düşman ekleme face'ne konacak kuş boklarıdır
Arz ve talep denilen kavramı , zamanla sevdiklerime ilettim
Şimdi bir insan çıkıp gelse de derdimi ifşa edemeyebilirim
Bıçak boğaza dayandı müzikle bir yere gelmekti hedeflerim

oooooooooow While you heal me,
you're poison in my body now
was embarrassed , that my heart yeeeeeyyy yeiyey yeyy yeyyyy yeey

Nakarat

ben , varoş divanların arasında resimlerine bakar , ama sen yoksun olamam ben
uykumda bile rüyaaaalarıma giren , yüzüme gülerken sen