Milis - Sefil

Verse 1:
Başka hayat benim dersin, içinden çıkamazsan
Kaçmak hata deyip kendin, direnceni sıradan bak
Hayatın senin bir nevi korkarsın tabii
Parasız gezinip değiş, koşçaktın hani?

Netice çok kötü, bi' kere deyip salmışın herşeyi sen
Emin ol depresifken dağıtırsın herşeyi
Senin de zor günlerin geçer hayatın gereği
Metin ol iyileşmicek bende kaçmıştım sen gibi

Geçmiyo bak, geçmiyo lan! Sürekli aynı şeyler.
Güç verir sandım ben de, gün geldi açtım evde!
Bekliyom daha bekliyom lan! Üstelik yalnız hepten
Üstelik dağınık hem de, lütfen bir yardım gelse

Gelmiyo bak gelmiyo lan! O yardım eli kimseden
Zor artık derdim istesem boşlardım gerçi içmeden
Geçmiyosa ben bilmiyom içmediğimden
Gitmediğimden, beklediğimden, kendimim ben! Bu haldeyim ben!

Düşünmücem sonu mu, üzüldüğümden olurum
Doğru güttüğüm yolun, hüznü engel oluru şimdi yok!
Artık yok, bu yüzden bilmiyom moruk
Bu benle ilgili ben hissediyom çoğunu!

Nakarat x2:
Hergün biraz daha fazla battım dibe (battım dibe)
Kurtuluşu yok ki zaten kaçsam bi'kez Belki doğrusudur böylesi kimbilir? Neyse ki atlattım derim
Kendimi kandıran benim, yıllardır bi' vazgeçmedim

Verse 2:
Yapmak için zamanın vardı şimdi yok
Başka bi iş kasarsın artık riskli o!
Önceden isteğin vardı, rutinden uzak hayatın
Ölmemek isteyip artık bu işe uzak ol

Susan ol tarafsız, bi' sadık ol bi' sakin ol
Tuhaf çok hayatın, bi'anlık hoş ki harbi zor
Hayaller kurarken sen peşinden koş dicekler çok
Ama sen koşarken de yetişçekken isterler boş

Olduğunun farkına var sefil, halbu ki
Öyle birşey yoktu değil mi koştuğunda?
Yorgunluğun arttığında çekil
Bak bu iş böyle gitmez, zorlu yeri olgunluğunda

Bahsederler şöyle böyle, emin ol dinlesen de kötü
Dinlemezsen çözüm ölüm, yap demezler önce düşün
Ertelersen öbür günün bedbaht, sürekli kaybedersin
Vazgeçipte, özünden uzak!

Nakarat x4:
Hergün biraz daha fazla battım dibe (battım dibe)
Kurtuluşu yok ki zaten kaçsam bi'kez
Belki doğrusudur böylesi kimbilir? Neyse ki atlattım derim
Kendimi kandıran benim, yıllardır bi' vazgeçmedim