Kalbinin küçük elleri
Umudun mavi gözleri
Kaç yemin memin verilmiş sözü elin yüreğin prangada
Kan ağlar yüreğin küçük kalbin umutlar uçurumlara
Bir sırdaşım var bir kardeşim var bir kalbim bir anam bir babam bir mahallelim var
Gönlümde umudum gözümde umudum rüyamda umudum her günüme solan bir gülüm var
Ben öylece bakardım ha düştü düşecek kremit çatıların altından
Bombaları seyreden ruhları özgür cesetlerim var
Dar bu yar sar bu yar sözlerim yankılar yankılar acılar
Çığlıklarım da yankı şimdi bombalar patlasın umarsızca
Sadece benim canım yanar
Çek bu derdi savaş tarlalarında ağlar begonyalar
Kara bahtım seni de siyaha sardılar
Aldılar, sardılar koydular eski model bir kamyonete de nereye kattılar
Hangi ele saldılar hangi sele çağladılar ahlarında bile onların pis bir barut kokusu var
Kalbinin küçük elleri
Umudun mavi gözleri
Kaç yemin verilmiş sözü elin yüreğin prangada
Kan ağlar yüreğin küçük kalbin umutlar uçurumlara
Bir şehre ağladı gökyüzü
Bombalar kurşunlar ağlayanlar sargılar ve yaralar
Sesi çıkmayanlar bile ağladı yüzünde timsah göz yaşları var
Sil utanma tarih gerçeği karalar
Bu yaraların savacak zamanı mı var
Ağlayacak göz yaşımı var
Yerle bir umutlar yüreğe derman mı var
Derdi anlayacak anı mı var ahı var
Kırık bir çeşme vardı rüyamda
Lisedeki hademe bahçeye bir papatya dikiyordu
Aynı torsan incirindeki serçe
Hani küçükken hep bana gülüyordu
Annemdi çeşmedeki yüzü gülüyordu
Gül diyordu mürekkebi mavi kalemi ile papatya satırlar yazıyordu
Bana bakıyordu içim ısınıyordu
Koş diyordu hiç sarılamadan ona rüyam bitiyordu
Bu savaş
Kalbinin küçük elleri
Umudun mavi gözleri
Kaç yemin verilmiş sözü elin yüreğin prangada
Kan ağlar yüreğin küçük kalbin umutlar uçurumlara