Müebbet - Kağıttan Gemi

Verse 1

kırk haramilerle savaşa gider ayak çıkar batak
gık çıkarma moruklarla mazi olucak her şafak
uyku bile uyuyamamki taşdan olma bir yatak
adımlarda dikkat gerek her bir santim bir tuzak
açıl susam açıl açıl kralın önünden kaçıl
altınlar ışıl ışıl sen mermiysen ben barut tetikteyim çabuk saçıl
vezir başı rezil eder hekim yok bitap düşer
duygu his küser gider hilelerse maffeder
hücre bedeni kahreder hücumlarsa tırs gider
yalan dolu düşünceler yılan kılıklı derbeder
önüme çıktı hürafeler kalbim korkak titrer banamı kaldı karineler
hazineler uzak kalır dert tetikle sırnaşır
bohçalar ağırlaşır düşmanlar fasıllaşır
yabancılar fısıldaşır sinsi göz bakışlıdır
diz tabanlar yaralıdır etrafımız sarılıdır

Nakarat

bir dilek ağacına kuruludur hisler
bin ip bağlasan karalıdır dertler
nerelere varır acep hayali zevkler
derelere yetermi kağıttan gemiler bir hata sonucu kesildi kelleler
vezir değil bunu kralım emreder
kaçmak boşuna seni kesin enseler
o zaman maalesef o can çok çeker

Verse 2

saraylar önümde dizili her adım bir gardiyan
bana verilen ev ise karanlık bir zindan
kaçmak oradan nafile olmadı hiç kurtulan
tuzun kurudur evlat duvarları aşarsan
zebellat tipli her gün izler bizi inzibat
dört duvar arasında bilinçsiz bir saçma hayat
hepimizin içinde korku var bende bir murad
bir dilek ağacı maksat avunmak
padişahım çok yaşa sarayda bitmez kargaşa
şaklaban bir an muzur bir an gelir bir maskara
savaşa zaman yoktur inan çölde atlar dört nala
en yürekli olsa acaba kafa tutarmı kurşuna
heybe sırtta ağırdır adımlarım ağır ağır
acı verir bu tür kahır bu yol acep nere varır
ölüme bak ramak kalır kefeni dikili yol alır
bende cephe tam takır korkudan yanar bağır