Muhalif - Nagehan

Bir düşün peşinde koşmuşum
Yârınlar kalmış ardımda
Her yeni gün yeni bir umutmuş, yalan!!
Ama bir yalanla dönmüyor devran

Üzgünüm, başım duman
Düşmüşüm yataklara
İçmişim biraz da gâlibâ
Odamda efkâr var
Ama dilimde aşk var
Sensizim, bir eksiğiz be can..

Sen gidince soldu gökyüzü
Kül rengi boyandı denizler
Yokluğunda yaşamak ölümden beter
Bitmeyen bi' kavgaymış meğer

Üzgünüm, başım duman Düşmüşüm yataklara
İçmişim biraz da gâlibâ
Odamda efkâr var
Ama dilimde aşk var
Sensizim, bir eksiğiz be can..

Biz bu şehre fazlayız artık
Son perdeyi senle kapattık
Gel, düşelim Ege'den geçen bir yola
Mâvi teknelerle kol kola..

Nâgehân biter elem
Çeşmin sanki Câm-ı Cem
Râyihânla mest olur bu dem
Serde bi' rüzgâr var
Ama tenine giriftâr
Nâmütenâhî bu aşk-ı yar..