Muhalif - Ölümüne Yaşamalı

Kaybettim düşlerimi, hükümsüzdür
Karanlık bi' gecenin bağrına saplandım
Arda kalan hüzünleri yuttum
Mesnetsiz yokluğunla haplandım
Desteksiz duramadı boz bi' bulut gökyüzünde
Günden güne eriyor umut
Yorulan omuzlardaki yük kellem
Rûhum bedene ağır geliyor
Sustu kalem, sayfalar öksüz
Mürekkebi damara kan diye döktüm
Çöktü elem tene örtü misâl
Kefenimden hâllice rüyâlarım
Hep kâbuslar
Hiçbi' zaman huzura uyanmadım
Ve hiç aymadı gün; yıllar oldu, heyhat!!
Yastığımda izi var yüzünün
An geldi ve ben kan kustum
Herkese yasak, bi' sana mahsustum
Dudaklarında çırpınan kuş kadar özgür
Gözlerinde mahpustum
Uçurtmamın ipi kopmuş gibiyim
Gözü yaşlı çocuğa döndü yürek
Ederi bedeline fazla gelen bi' çiçektin
Uçtun kuşlara öykünerek
Can alıp ilham verirsin bana
Yine yanılıp inanmaya teşnedir arzum
Dönülmeyen yola düşersin erken
Duâlarım hâtırâna mahkûm
Menekşe kokulu bi' vuslattaydık
Musâllaya serdim ve kuruttum
Ölüm ne menem şey??
O gün bugündür yaşamadı say beni
Nefesimi tuttum..

Ömrümden ömür gidiyor yine
Aklıma düşüyor bırakıp gidişin
Ellerim üşüyor yokluğunda Kavruluyor bedenim
Nedenim sen..

Siyaha çalan kahverengi saçların anlamımdı
Anlamsızlaştım
Siyaha çalan kahverengi toprak aramıza girdi
Güneşsiz kaldım
"Her şeyin ilâcı zaman" demesinler
Avuntuya hâceti yok bu kulun
Acı da olsa gerçekle yüzleştim
Gözümün içine bakacak yüzü bile yoktu
Melekleri kıskandırmaya gittin
Belki de ciğerimi yandırmaya ahdettin
Mahvoldum, kahretsin Tanrı'm beni
Çürüyor içim günden güne
Ürüyor ışıktan mahzun bi' karanlık
Görüyorum içindeki seni
"Hiçim" desem de sensiz
Aslında sensizliğim de sensin
Bilemezsin
İnancım olmasa canım değersiz
Bendeki varlığın inadına yaşamalı
İnadına taşımalıyım aşkını yarına
Ölümüne yaşamalı ölümünü düşünerek
Erketedeki sigaralar kudursun
Kibrite hasret kalsınlar
Aldırmam, dumanı dudaklarınla sevdim
Nefesin yoksa yanmasınlar
Yazmaktan geri duramıyorum
İçimi dökmekten kurtulamıyorum
"Sen"siz tek bi' cümle kuramıyorum
Kaybettim kendimi, bulamıyorum
Adımı silsinler seni unutursam
Yaşama sevincimi senin acınla böldüm
Keşke mezar taşına başımı vursam
Sen bir kez, ben bin kere öldüm..