Muhalif - Üçüncü Sayfa

Çıtkırıldım düşlerinle geç cılız bi' köprüden
Cebinde kırık bi' misket ve sıtkı sıyrık öyküler
Gülen yüzünde gizlenen o hüznü silen damlalar
Yanaklarından hicret edip birer birer öldüler
Sen çocuk; baban yaşında bir erkekti kâtilin
Ezanla adın kondu, imam nikâhıyla yok oldun
Sen çocuk; bak, iyi hâlden beraat etti kâtilin
Ve vicdansız bir hâkimin hükmüyle suçlu bulundun
Orda burda gülme, dizini ört ki tahrik olmasınlar(!)
Sorun sende değil, o hayvanların tahrik olmasında
"O" gözle baktılar mı hor görürler
Oysa nâmus kadının kasığında değil, erkeğin göz akında
Üçüncü sayfada noktalanır onca hikâye
Sessiz çığlıklarla dile gelir gönülden şikâyet
Telâfisizdir ruhlarında tomurcuklanan yaralar
Bir çocuğun sokaklardan korkmasıdır rezâlet..!

Her gecenin sonu gelmez
Kör bir kurşunla bölünmüşse Her kadının yüzü gülmez
Gelinliğiyle gömülmüşse...!!!

"Rızâsı vardı" dersen cezân azalır teâmülleriyle
Zaten yetiştirme yurdu meşhur tecâvüzleriyle
Mağdur küskün, tanık suskun, sanıklarsa kör
Küçük bi' çocuk nasıl olur da taşır o acıyı tenâsül yerinde?!
Devlet babalık ediyor olsa sokaklar açmazdı kucak
Dudaklarını büzüp çöpte ekmek arayan olmazdı
Solmazdı kadının gülüşü kocasının attığı dayakla
Darp edilmiş cesedi bulunmazdı sâhip çıkılsaydı
Bir kadın olarak SUSMA!! Bir kadın olarak DİREN!!
Özgürlüğüne uzanan eller bile doğar bi' rahimden
Fırsat bulsalar burkayla örtüp evine hapsederler
Çık ve karış topluma; baskılara rağmen gülümse
Her hayat bıçak sırtıdır ucuz yaşamlar ülkesinde
Yüzlerinde maskelerle gezer milyonlarca mahkûm
Ve en çok bir dakîka kalır ülke gündeminde..
..Şiddetin avuçlarında can veren binlerce mâsum..!