Mehtabı ayaz eyledin ey erbab-ı keder
Var git ruhumdan verdiğin cefa yeter
Mutluluğu yaban eyledin ey yokluğu içime zarar
Elbette yaşarsın içinde yeni bir yar bulana kadar
Beni sukuta hapis eyledin ey yakut gözlüm
Var git ruhumdan artık kalmadı sana sözüm
Mutluluğu yaban eyledin ey yokluğu içime zarar
Elbette yaşarsın içinde yeni bir yar bulana kadar.