Murat Yılmazyıldırım - Tiyatral Terapi

Boşluktayım; aynalardan taşmaktayım
Hülyalı bir güzel gördüm; ölmekteyim
Ahu dilli aşığın peşine düştüm; yanmaktayım
Kaderleri buluşturup çöpe attım; düşmekteyim
Çay bardağımı şerefine kaldırdım; gözyaşının
Bilyelerimi yokuş aşağı bırakıp; yakalamaya çalıştım
Yazdıklarım dünyaya sevgi verecek çöreklerdir
Şarkılarım şeytana kalkan olmuş dikenlerdir
Köle oldum açık pazarlarda satıldım
Gemi oldum okyonuslarda yol aldım
Taş oldum dağları omuzlarımda taşıdım
Melek oldum tanrı'nın evine çağrıldım Aşıktım hep; dalgalar gibi hiç durmadım
Gözlerim çeşmeler gibi hep açıktı
Acılardan kazaklar örüp ısındım
Uzaktı canan benden; ay karanlıktı
Lale devrim çoktan bitti; anıldım
Dinazorlar fotoğraf oldu; anlayamadım
Gök kuşağı başıma kondu; cümbüş oldum
Yelkenlerim suya indi; yeni aşklar tattım
Özneydim ben; dizelerin başına gelirdim
Sevseydin sen; kötülüklerin önünde eğilmezdin
Farkındayım, bana verilen kalın çizgili acıların
Umutları saltanat dallarından kopardım