Muşta - Hayatın Sillesi

Verse 1: Muşta
Dur! Geri ver bana gençliği
Gençken ben içimdeki o ateşi
Ama yine ver bugünkü olgunluğu ki
Anlatayım tekrar, insanın hep boş içi

Dost deyip arkandan vursun
Düşman gelip, yanında dursun
Kursun kader kendi oyununu
Yine berduş ruhum ölüme kafa tutsun

Caddelerinde yok artık
O ahenkli öten kuş sesleri
Lâkin var sokak aralarında halâ
Tesbihli façalı yakışıklı serseri

Hani kadere iki birayla karşı durup da
Tek başınalığı ile gecenin karanlığında
Arabasından son ses dinlediği üstadı
Müslüm'ü, Neşet'i

Yüzü gülecek zamanına
Ama suratında taşıdığı o ağır kaderi
Yaşadığı Üsküdar da anladı
Serseri olmak olacak ancak onun kaderi

Her aptal işyerinde
Dokuzdan fazlası aç çalıştığı
Ve aldığı parayı hangi borca
Vereceğini düşünerek ağırdı her saçının teli

Bir yarası var, anası, bi' kardeşi
Bir de hayatını emanet ettiği Ceren'i
Babası bam teli, ince hayat çizgisi bak
Sağ yanağımda hayatın sillesi

Kimse bilmesin
Omuzunda taşır apolet olarak korkusuzca mücadelesi
Onuru para ile satın alınamaz,
Zor da olsa hali

Nakarat: Charlee
Kimi dost olur sana
Kimi de düşman bu hayatta
Kimi dert verir sana
Kimisi de derman olur bu hayata

Sonra gelir bulur ölüm seni ansızın Gelsin ölüm başım üstüne,
Zaten yalnızım

Verse 2: Muşta
Çünkü çocukluğum da olmadı benim
Ne misketim, ne oyuncağım, ne de bisikletim
Ezik misin bi' çık dışarı çocuk
Gökyüzünde kalmadı hiç uçurtmalar

Uçuk mu lan kurduğumuz hayaller?
Bize göre kaçık, size göre basit mi lan?
Kasıt mı var benim yaşadığım hayata
Sizin ki janti benim ki ghetto lan

Sürekli dolar sizin cepleriniz
Bizim ceplerimizde bozuk paralar
Bozuk bu aralar psikolojim
Koku skunk ve de tribal kafalar

Karalar bağladı kalp denen mahluk
Dağladı acılarımı da veyahut
Ağladı kalemim sayfalara
Kalbim kefil bu satırlara

Şeytanım söyledi bu kelimelerimi bile bile
Ben de ona hayır demedim
Hayır demedim ona karşı durmayı
Başladım kafamda onu kurmayı

Sen dost musun, düşman mı, üstad mı?
Küstahtı bana göre hepsi
Rap benim önüme ilah tarafından gönderilen altın bi' tepsi
Tespit gerekli, prestij kalmamış insanların hayatlarında

Doğru arar olduk artık yaptığımız tüm yanlışlarda
Yanlış yapmak önem arz etmez sizin için
Alkışlanmak yaptığınız gayri meşru bi' biçimde
Şerefsizliği sadece çağdaşlaştırma

Nakarat: Charlee
Kimi dost olur sana
Kimi de düşman bu hayatta
Kimi dert verir sana
Kimisi de derman olur bu hayata

Sonra gelir bulur ölüm seni ansızın
Gelsin ölüm başım üstüne,
Zaten yalnızım