Giderken üstüme serildi soğukluğun
Buz gibi yalnızlık başucuma koyduğun
Ömrümün vadesini aşk masasına koydum
Doymadan kana kana içer şimdi yokluğun
Doğdu güneş yine gün kurtuldu geceden
Beni ne kurtaracak söyle bu çileden
Yaklaşma hayallerle ayrılık ateşten
Bir de hasret esse kül eder bizi hepten
Dertlerim kaybolurdu gülünce sesinde
Şimdi dağ gibi oldu huzurun ensesinde
Açmış avuçlarını çocuk ruhum peşinde
Hiç mi sevgi kalmadı senin sol üst cebinde