Mustafa Şeramet - Anacığım-2

Anacığım, seni öyle çok seviyorum diyemem. Yıllardan beri senin kalbini kıran ben şimdi Cehennem ateşinde yanıyorum. Cehennem arkadaşlarım da yanımda. Keşke kalbini kırmasaydım diyordum ama ne yazar ki. Benim güzel anacığım kurtar beni diye ağıtlar yakıp anam anam kurtar beni diye bağırıyorum. Sesimi duyamıyorsun çünkü sesimi duysan yüreğin sızlar beni o cehennem ateşinden kurtarırsın. Ah anacığım ah, keşke senin kalbini kırmasaydım. Keşke sana bir yumruk ya da bir tokat atmasaydım. Bir öf demeseydim. Şimdi şeytan da ben yanarken gülüyor, ben yanarken gülüyor anacığım gülüyor. Kurtar beni diye bağırdığım bir vakitte şeytan orda gülüyor anacığım. Keşke dünya hayatına uymasaydım. Keşke dünya zevk u sefasına koşmasaydım diyordum. Orda ne dersen boş boş anacığım. Orda yanmaktan başka iyi ahlâkım olmadığından dolayı yanmaktan başka hiçbir şey yok anacığım yok. Senden ne kadar özür dilesem bilirim ki beni affetmezsin. Dünyada üstün oldum yükseldim kendimi bir şey sandım anacığım. Anacığım şimdi yanıyorum alevler içerisinde yanıyorum. İnşaallah tüm evlatlara diyeceğim bir söz var=Sakın anaların babaların kalplerini kırmayın, onların kalplerini kıran evlatları Allah cehennemde yakacak, hiç acımayacak, Peygamber Efendimiz ağlarken başucumuzda şeytan gülecek. Sakın analarımızın kalplerini kırmayalım kırmayalım canlar.