Negro Kunâla - Yalan Da Olsa

Yalan da Olsa


Bir Karanlık kapladı gündüzümü
Üşüyorum
Kelimelerim titrek
Sigaramın dondu avuçlarımda külü

Verse 1

Yüzüme doğrulttuğunuz o bakışlarınızı da alıp gidin
Bazen yalnızlık daha güzeldir, art niyetli suratlardan
Kimselerin olmadığı bi cumhuriyet mi, bu yalnızlık
Belkide böyle bişeydir ölmek anne, giderim artık

Bir nefesti yaşadığım mutluluk, yani o kadar kısa
Hayat bu, bedeller ödetir insana, enine boyuna
Bu tek yönlü bi muhasebe, ben her zaman borçlu
Siz çok bilmişeler hep haklı, Negro Kunala hep suçlu

Bak cebimde delik, beş kuruşsuzum huzur sofrasında
Avuçları insanların gırtlağımda, boğuluyorum
Benim derdim keyiflendirdi sizi gayet farkındayım
Bu farkındalık yordu beni, hergün dünyadan soğuyorum

Sanma özlemem, sanma çekmez canım muhabbetini
Geride bıraktığım biçok şey var, arada yoklar beni
Ama dönmem, dönemem ben artık yar yollarından
Hakikate vardıkça sıyrıldım bu fani dünyadan
Nakarat

Yalnızım yalnızlığım beni dinlemekte
Yalan da olsa ne var ki bu şarkıyı söylemekte
Yalan da olsa içimden bir bulut akıp gidiyo
Yalan da olsa mutluyum ya bu bana yetiyo

Verse 2

Şimdi bakarım etrafıma ve hiçbişey yok karanlık
Nerde eski günler, eski dostlar hepsi enkaz olmuş
Sorarım kendime: ''bi ben miyim geçmişe bağımlı'Boğazımda bi yumru mazi, kelimelerim öksüz kaldı

Gözüm arar yalan değil, saklayamam içimdekini
İçim dışım bir işte, kendimi bildim bileli
Çocukluğumun caddelerine ağır mı gölgem benim
Bi ben miydim fazlalık İstanbul, taşıyamadın hayallerimi

Oysa en çok ben taşımıştım seni içimde öyle
Sen şarkı söylerdin kalbime nihavent mateminle
Martılara eş tuuttun kendini, uçup gittin birgün
Geri kalanlarla yaşamak zor şimdi mateminle

Takvimden kopan yaprakları ağaçlara dikmek gibi
Ya da ulaşamayacağın dallara göz dikmek gibi hayat
Kimseye haber vermeden, öylece basıp gitmek gibi
Yada olduğun yerde sayıp genede yaşlanmaktı hayat

Negro KunaLa