Şu karşıkı evde bir çocuk doğmuş
Büyümüş çalışmış sonra kaybolmuş
Ne ocaklar sönmüş toz duman olmuş
Gözlerden dökülen yaşlar baharım
İnsanlar hep sarhoş dünya hep meyhane
Kimler gelip geçmiş bu sokaklarda
Hiç bir iz kalmamış o ayaklardan
Ne insanlar göçmüş şu konaklardan
Gözlerden dökülen yaşlar baharım
İnsanlara dünya misafirhane
Karşıkı caddede hiç ışık yokmuş
Yolları topraklı çamuru çokmuş
Hayatını herkes düzene sokmuş
Yollara atılan taşlar bahane
İnsanlar hep sarhoş dünya meyhane