Nilgün - Sensizliğin Ardından

Unutulmuş umutların ardından
Dökülen yaşlar yarınlardan
Kapanmış kapılar arkasından
Derin yaralar kalan

Dökülmedi sevdan bir türlü gözyaşlarımdan
Hayattaki herşey gibi artık sende oldun kocaman bir yalan
Dayanamadı kalbim bir türlü yokluğuna
Alışamadı sensiz geçen yarınlara

Ne kadar uzak olsanda bana
Aslında hemen burdasın yanıbaşımda
Uzaklar bizi ayıramazdı hani
Bize katlanamazdı sanki, yalandı yalan
Uzaklar ayırdı bizi
Bilinmez yarınlara vurdum
Senden sonra kendimi
Bulamadım seni
Bulamadım hiçkimseyi

Kaybetmiştim ben aslında kendimi Aynalarda senden yana şimdi
Bir umut vardı bulacağım seni
Aklımda bir sürü soru işareti
Kaybolan yıllara inat
Bende kaybettim kendimi

Kim bulur ki, kendimi?
Kim anlar ki, hayallerimi?
Ben doğarken kaybettim benliğimi
Gelde bul kolaysa bende beni

Halimi görüyormusun?
Bu sevdamızın eseri biliyormusun?
Yine yeniden beni anıyormusun?
Yorgun akşamlarda kaç kez öldüğümü
Biliyormusun?
Sensiz yarınlardan ne kadar korktuğumu
Hissediyormusun?

Seni çok sevdiğimi neden anlamıyorsun?
Bitti demeden, sen nereye gidiyorsun?