No.1 - Yokluğuma Alışma

kafası bozuk saçmalıyor
yine saçmalamak için para arıyo
tebessüm ediyorum endişeler
beynimin içinde öksürüyor
halim iyi kötü çirkin
aksar kalpteki ritim
geri döndüm nerelere gitmiştim
beni böldün hiç bi boka benzemedim
bataklığın içindeki yatağa uzan
bakıp uzaklara dalma yanına pusar
tabağa sıçanlar seni de bozar
beni bozamadı neyse yine laf uzar
uzandım usulca cigarama
bu yavan ömrüme katık
ben o gün öldüm gülüm
hey bir daha ölmem artık

bu yollar
bazen bizi zorlar
sen nolur unutma
yokluğuma alışma usulca
gel hadi yine yaklaş
şu lanet ışıklar
bile geçmesin aramızdan

kafama takılıp düşer beden
yorgunum ama yazıyorum üşenmeden yine
dumana boğulan düşünceler bile
amaçsız bi savaş içindeler niye
kapatamıyorum gökyüzünü
bırak yalanı gururu dök yüzünü
herşeyi götür ama kalsın sadece
sigaram küllüğüm ve öksürüğüm
ciğerim kötü halen iyiyim
maskeli bu oyun ve de galibiyim
tebessüm ediyosan endişe yok boşver
kafanda kuruntu daha ne diyim
lanet ışığı kapat bitsin ömrüm
zamana bıraktım ilke döndüm
gözümü açamadım bir bez örtü
bir daha ölmem ben bir kez öldüm