Hüzünlü bir hazan mevsime rastlar seninle tanışmamız
Dökülen yaprakların saçlarınla hem renk olduğu bir sabaha
O sabah dökülen yapraklarda bile neşe vardı benim için
Hazan mevsiminde güller açmıştı sen fark edememiştin
Çünkü ogün sen hüzün taramıştın farkında değildin
Anlamıştım aslında ama bile bile o hüzünleri
Sarmıştım ben yüreğime hiç çözülmeyecekcesine
O gün sararan yapraklara basmaktan utanmıştım
Hüzünlerine basmak gelmemişti içimden
Ama şimdi sen yine bir hazan mevsiminde
Taradığın hüzünleri döktün yüreğime
Yinede aldırmadım ben o hüzünleri çoktan sarmıştım
Yüreğime......
Ne yalan söyliyim hiç bu kadar üzülmemiştim
Dökülen saçların için sense her sabah
Saçlarını taradığını sanıyorsun
O sabah farkında olmadığın gibi
Yine farkında değilsin hüzün taradığının....