Orontez - Gelincik

Dün yarını yıktım kibriti çaktım herşeyi yaktım sil gitsin bir kez daha bitsin bu rüya bir kez daha batsın bu güneş tüm bunlara alışık bu beden Ezberlettin hepsini zaten anlamı yok var olmanın artık söyle be kimmiş korkan ölümden

Yine yeni bir güne sensiz uyandım yanımdasın sanmıştım yanılmışım ama baktım sen yoksun kalakaldın bir bakışına tutsak kaldı bak Rüyaların bu kalp doğduğuna bin pişman buruk bir halde ölmeyi bekler mezarın kalbi sen yine boş ver

Kalbim küçük aşkım daha sığmaz bin kere yalvarsam beni duymaz kaçmış gitmiş çok uzaklara mutlu musun oralarda tek sırdaşım arkadaşım Dört duvarım hapsettim kendimi içine tek cevap ver sensin bilirim ancak yine sensiz hapsolacak

Bekler uzanacak bir el dilinde ezber sabah akşam seni söyler söyle benim gibi kim seni sever söyle bitanem benim kadar kim seni özler Sana bağlı kaldı gözler mutsuz bu adam kollarını açmış seni bekler aynı haykırış neredesin artık gel yeter

Yoksun diye günleri sayar oldum takvim yaprakları bana düşman ben yine pişman aynı durumdan bıkmadan her gün doğumuna bakarak Yalvardım bir kez duysun beni bu sefer dedim anlattım kalktım yaradana hıçkırdım imkansızlıklara el açtım

Söyle birbirimizi nasıl sevdik saçları sırma gelincik gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim sevdik birbirimizi deli sevdik saçları sırma Gelincik gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim

Birden uyandım kan ter içinde ve kalktım baktım yine bomboş koşmaktan yorulur bu beden ama sana koşuyorsam kim bana engel senden Başka kimi almış çekmiş bizi bizden şimdi cevab ver gönlüm senle dolu ancak çok uzaksın ağlattığın iki gözden
Artık gönlümde ümitsizlik aklımda hep tasa bıkmadan yazdım her gece aşkımı kara sayfaya yalvardım sana haykırdım tüm boşluklara ne olur Birtanem beni bu savaşta yarı yolda koyma anlattım gerçekleri sana yeter artık dön gel bana

Kimler sana dostçak yaklaşıyor da bu kalbin benden uzaklaşıyor kimleri aldın o rüyalarla da dudakların kimleri anıyor ruhu yok olmuş Gülmeye küsmüş birileri vakti mi sayıklıyor olur da bir an evvel dönmezsen bu adam buralardan gidiyor

Karanlık geceme aydınlıktın rüyalarımda Allah'ım ben sen neden kaçandın anlamadım atan bir kalp değil beni mahveden yanan bir yürek Ağlayan gözler pişmanlıktır beni kahreden içinde hala bir korku varsa aç bu uçurumdan koş korkmadan

Rüyalarımdan çıksın bu melek kaldırmak çok güç yokluğunu her bir satır anlatsın sana sensizliklere tokluğumu yıktım bende ki herşeyi Kendimi yarınları son kez görüyorum yıkılan tüm umutlara rağmen bir gün dönecek diye bekliyorum

Şimdi sarılıp o geçmişe ağlar ağlar açılmaz yüreğim gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim sevdik birbirimizi deli sevdik gözleri sürme Gelincik saçları sırma gelincik suçumuz neydi bizim sevdik birbirimizi deli sevdik saçları sırma gelincik gözleri sürme gelincik suçumuz neydi Bizim

Sen yüreğimin çayırlarında her mevsimi umudu hücreledin bana sen benim ellerimden tutabildiğim yanağını okşayabildiğim sarılıp Koklayabildiğim sevgilim dostum sırdaşım biricik sevdam ayrılık unutanlara mahsus ben seni unutamadım ki ben senden ayrılamadım ki yıllar Yıllar neleri götürdü özünden neleri unuttu yüreğin sele mi kapıldın yoksa Istanbul yamacında söyle söyle suçumuz neydi bizim