Ozan Manalp - Eylül

Ben, asla durmadım. Aşkıma sahip çıkmadım!
Her zaman seni aldattım, sanki bunları ben yaptım;
Kandırdın, sen beni! Sevdim dedin bitirdin,
Öfkenle biriktin bir anda silindin.

Gelseydin beni görseydin halimi bir kere görseydin,
Sövseydin sevdiğim için! Ölseydim senin için!
Gömseydin, mezarıma beni eylülüme gömseydin,
Ruhumuda sökseydin eylülüme, verseydin.

İblisten korunurken ben mutluluğuna, kavuştun.
Mutlumusun? İblisine her saniye kavuştun
Gerekirmi, sevgim sana az gelse bile gerekirmi?
Seveyimmi beni sevmediğin için şu an seni seveyimmi?
Güleyimmi? Yeri gelince ben sana azıcık söveyimmi?
Öveyimmi? Orospu olduğun halde seni öveyimmi
Göreyimmi? başkasıyla seni görüpte döveyimmi
Öleyimmi? Kalbimi sana bahşedip bir anda öleyimmi...
Gelseydin beni görseydin halimi bir kere görseydin,
Sövseydin sevdiğim için! Ölseydim senin için!
Gömseydin, mezarıma beni eylülüme gömseydin,
Ruhumuda sökseydin eylülüme, verseydin(X2)

Artık yeter! kuruluyorum kendi kendime duruluyorum,
Vuruluyorum! Önüme çıkanları göremiyorum (GÖREMİYORUM)
Beni sevenleri bulamıyorum zamanı gelicek inanıyorum
Kurtaramıyorum susamıyorum kendimi!
Kimseye aşık olamıyorum derdimi içime atıyorum
Gerekiyomu ki aşk bana, kalbimi!
İçimde seni tutamıyorum asla dışarıya atamıyorum
Kalbim senin kalmıycak en değerlim.

Gelseydin beni görseydin halimi bir kere görseydin,
Sövseydin sevdiğim için! Ölseydim senin için!
Gömseydin, mezarıma beni eylülüme gömseydin,
Ruhumuda sökseydin eylülüme, verseydin(X2)