Ozbi - Hülya

Verse 1: Ozbi
Yaşamaya değen her özel günü sakla,
İnadına dövüşen bir kuşakla.
Sevmeyi bilmeyene yasakla
Aşkı çünkü her şeyi hesaplar o!
Hesaplar, o!
Yüze gülen her seni yüceltme yokla.
Düzülmüş övgüyü sirenle satma.
Ölür mü gençliğine söven dayaklar,
Sevgiye inanan çocuklar?
O çocuklar, o?
Yas tutulur ölü dirilir.
Çok durulur az gidilir.
Aşkın teni aslen kızılderili,
Katleden o beyaz adam bir zırdeli mi ne?
Len bu ne iş be? Lambaya püf de!
Çocuklar dolaşır kırık abaküsle.
Her şeyi konuşuyorum len bana küsme!

Nakarat x2: Gülce Duru
Yine doluyor mu aşk odama?
Yine vuruyor mu sol yanıma?

Bir gece, bir soğuk, bir ayaz tutar kalpsiz günü.
Bir sebep, o doğar, bir maraz tutar hadsiz dünü.
Çoğalır çoğalır tükenen zaman,
Nedir harcanan, güne doğmayan?

Köprü x4: Ozbi
Yoksun diye yok rüya!
Yoksun diye yok Hülya!


Verse 2: Ozbi
Atılır tüm dertlerim,
Kırılır aile fertlerim.
Aşk yoksa tutup gebert beni!
Len ben hiç ölmemeyi diretmedim
Toprağa aşık şu kemikleri,
Kır son bulsun deliliklerim.
Sar filizlenecek o ilikleri,
Bir tomurcuk bak yeniliklerim…
Deliliklerim alır ilkleri,
Sarar ilkleri, bulur itleri.
Dandikleri kovar hislerim,
Kaprisleri çekemez derim.
Benim hislerim: Güz balçığı,
Hayat alçağı, aşk kaltağı,
Kâr ortağı, zarar otlağı,
Ego hortlağı, sıkı gırtlağı hey!

Nakarat x2: Gülce Duru
Yine doluyor mu aşk odama?
Yine vuruyor mu sol yanıma?

Bir gece, bir soğuk, bir ayaz tutar kalpsiz günü.
Bir sebep, o doğar, bir maraz tutar hadsiz dünü.
Çoğalır çoğalır tükenen zaman,
Nedir harcanan, güne doğmayan?

Köprü x4: Ozbi
Yoksun diye yok rüya!
Yoksun diye yok Hülya!