Ozbi - Yağmurla Düştüm

Gecenin bi körü ışıklar sokaklarda yanık.
Kafamda bi kaç cümle, sussam mı konuşsam mı?
Bilmem…

Sana rağmen, üstüme-üstüme bas bana rağmen yaşamak yani ağır geldiğinden.
Kahır çöllerinden, eser ellerinden, sağır geldiğimden sana, sana yarım adım geldiğimden…

Herşeye rağmen geçip bildiğimden, geçip kimliğimden
gecenin yankısında avuçlarına doğru

Yağmurla düştüm ben binlerce sen vardı.
Şehrinde gezdim ben günlerce serserin kaldım.
Sustukça kızdım ben o yankının seslerini sen sandım hep…
O yankının sesleriyle aldandım…

Yağmurla düştüm ben binlerce sen vardı.
Şehrinde gezdim ben günlerce serserin kaldım.
Sustukça kızdım ben o yankının seslerini sen sandım.
Sustukça kızdım ben o yankının sesleriyle aldandım hep…

Yoluna giden adamın hızına yetiş.
İtiş kakış geçiliyor ömür hırslara dövünüyor, sonra da bürünüyor karış karış…
Alış diyo alışmıyom.
Gel savaş diyo savaşmıyom.
O kör egona tüküreyim lehn kimseylen yarışmıyom…

Ben kendi yolumun adamıyım.
Özgürlüğün bi çeşit kalıbıyım.
Cinsellik kokarım bal gibi feodallerin saçma bi ayıbıyım…

Duymayanın kayıbıyım.
Yok!
Ama duyunan çalımıyım evet…
İnceyim ama kalınıyım aşkların, ee şiir ve rakılıyım evet…

Yağmurla düştüm ben binlerce sen vardı.
Şehrinde gezdim ben günlerce serserin kaldım.
Sustukça kızdım ben o yankının seslerini sen sandım hep…
O yankının sesleriyle aldandım…

Yağmurla düştüm ben binlerce sen vardı.
Şehrinde gezdim ben günlerce serserin kaldım.
Sustukça kızdım ben o yankının seslerini sen sandım.
Sustukça kızdım ben o yankının sesleriyle aldandım hep