Verse 1
Yine daldım hayalerimle öpüştüm
Soğuklarda onun yerine bile ben üşüdüm
Yaşarken değilde ölürkende onu düşündüm
Açılmayan bir lamba gibi bende söndüm
Yaşadıklarımdı bana ayakta kalmayı öğreten
Hislerimse düşünmeyi ağlarken üzülmeyi öğreten
Giderkense bir kez daha sevmeyi hissettiren
Bir ben bilirim seni herkezden çok bir ben
İçinde kalan duyguyu sakla
Mücadele ettiğin savaşçıyı hakla
Öğrenirsin hayatın zorluklarını yaşamakla
Geçir aklından herşeyi ölüme bir dakika kala
Az kaldı dayan biraz daha sabret
Ona karşı hissettiğin sadece kin ve nefret
O çığ gibi üstüme gelen büyük bir felaket
Her şeyde hayır var sen sağ ben selamet
Nakarat x2
Hayırdır İnşallah
Dün gece yine sessizce girdin rüyama
Her yerde seni arar gözlerim
Adını sayıkladı tüm melekler kulağıma
Verse 2
Yanıma gelip bisey söyledi acımasızca
Kaydı gitti gözyaşlarımla , giderken baktı arkasına
Can yandıkça tebessümler kalmadı yanımda
Son defa dedi elveda...
Yaşadıkça anlar insan insanın halinden
İstemez başkasını çıkamadıkça can bedenden
Sana sesleniyorum kalbimin en derininden
Yaşamak için var mı artık sen yokken de bi neden
Zamansızdı gidişler hatırlamaz oldum
Eskide kalanlar mağziymiş bende unuttum
Harab ettim kendimi bu harabe gönlümde
Ben hep el üstünde tuttum unutuldum
Kırk yıllık fincan olsa dahi hatırda kalmaz ömrüm
Bende volkandım bir zaman önce idi söndüm
Közlendi gönlüm görmezdi iki gözüm
Deli gibi sevsede yanandı benim gönlüm
Nakarat x2
Hayırdır İnşallah
Dün gece yine sessizce girdin rüyama
Her yerde seni arar gözlerim
Adını sayıkladı tüm melekler kulağıma