Parya - 19

Uçuyorum yüksekten ışıklar diyarına
Günahlar şehri bekler, kolları açık,
Her yeri ortada

Toz bulutuna sarılı hayaller kurdurur sokaklarında
Bu şehir insanı kaybeder tüm vücut kıvrımlarında

Benim şehrim!
Benim günahlarım!
Kime ne?
Benim evim, benim hayatım, benim kurallarım!

Benim şehrim!
Benim günahlarım!
Kime ne?
Benim evim, benim hayatım, benim arzularım!
Benim bu evren
Benim tüm yıldızlar, tüm bahçeler ve tüm hayaller...
Kapılmışken çağrısına
Bırak kendini günah meleğinin dipsiz dünyasına

Kanatlarında
Özgürlüğün sıcak tadı
Omuzlarında
Dünyanın en ağır yükü
Dudaklarında
En güzel sarhoşluğuyla
Damarlarımda
Kanımla sevişir tüm arsızlığıyla
Damarlarımda!