Patron - Kör Karanlık

1. verse:

sessiz sakin ve de mağdur
gene başladı yağmur
giderek bulanıklaşan
göz bebeklerim sırtımda çantam
yürürüm yol yaya
hiçbişey bilmeden çarptığım kaya
menzile girenleri harcadım bayaa
sonsuz bi uçurumun içinde kayan bizler
mekanikleşen toplum
her parçada aynı noktayı koydum
kimisi korkak derdi
rüzgarın önünde dimdik şimdi
gene saatine bak
zarlara bağlıdır her bir aşk
hırçın oğlan gene kalbim aç
kesilen biletimle izlediğim maç
yere düşmeden kaç.. koş çünkü yakarlar
canını bak
şahidiydim ölümün yalınayak
ağam paşam neşem yok ama fark
eskiye göre biraz daha çatlak
eskiye göre biraz daha matrak
ama eskiye göre baya yalnız
bu saçlarda başlasa şaşırmam aklar sabah
sevinç değil hak
yaradılan uçuruma parket salak
dar ağacında beni kim sallar sakat
dallara su gitmez ruhum yoksul fakat
dostlara selamlar.. ama yanak
kızarmış iyice yemekten tokat
kıymetin anlamı sözlükte yazar bilmeyen dursun bana uzak


2. verse:

baktık vede gördük
tanıdık ya da yabancı
çoğu sürgün
ama birgün
bilecekler
hak verecekler. sevap diyecekler
doldu dizgin içlerine dizdim o vicdan ve korkuyu
uzaktan sezdim
gergin ipler ahali
dar ağacında hayalim
saygın kadar küçük
boşa saydığım gibi sövüp
hep dişime denk rakibe açığım
gerisini gidip boşa övün
ama nafile ben
bu yaşta kulağa kan tüküren
boynuzz... ve de boyumuz
çok uzun artık
wack olmuş soyunuz ve sopunuz
herşey tamam açık
göremez kimse rap dilime cacık
aklı selime olana var para
gerisini her kafa bayık
karalama caiz beni
yaralayan kaprislerin binde biri
kene gibi yapışan wacklerin bileti
kesileli geçti seneyi malum as veledi