Pek doğrudur eskilerden bir söz var
Muhannetin huzurunda durulmaz
Çıkar seyahata Diyarbe diyar
Ne kadar yürürse doğru yorulmaz
Mert yiğidin kahve çayı bol olur
Namert yatar ataşlarda kül olur
Soysuz gider bir alçağa kul olur
Mertoğlunun asla nesli sorulmaz
Zülali der bir bana bak yurttaşım
Sana bir nasihat edem yoldaşım
Merdin kapısında öl kal kardeşim
Muhannetin ülkesine varılmaz