Prozodi - İçimdeki Sen

sabah uyanırım, sanki yanıbaşımdaki sen...(sen)
fayda etmez aramızdaki mesafeye küfretsem...
kolay gibi görünsede zor alışırım demek...(zor)
sensiz geçen her saniye benim kaybım bebek...

gözümde sen küçüksün, koruyamazsın kendini...
bense senden küçük, senin bi parçan gibi...
çok zor durumdayım, uzatsana yardım eli...(hadi)
gece uyuyunca rüyama hayalin gelir...

sen yoksan yaşadığım bu yer dünya değil...
senin olmadığın rüyam, aynı korku filmi...(ahhh)
sen olduğunda, yaşadığıma hayat denir...
sen yoksun, yaşamak zorundayım hasreti...

bekliycem seni, gittiğim mezar olsa bile...
senin için yaşam savaşına devam edicem...(devam)
sesini duymamak beni vuruyo en derinden...
bir sevip bir özlerim, böyle geçer her gecem...


hayat...sensiz anlamsız ve çaresiz...
hayal...sen yoksan içinde gereksiz... yaşam...yazdığım her satırdan beterdir...
ve ben...yatıyorum her gece kefensiz...

yazmaya başlasam yetmem seni anlatmaya
benim sevgim çok büyük, ölçülemez dünyada
resmin elimde seni özlediğim her zaman
benim değil, senin kalbinden geçer yaşam

kimsenin haberi yok(yok),bilmezler içimdekini
kendin bile bilmiyosun, içimde yaşayan seni
sensizlik gölgem gibi,hiç bırakmıyo peşimi.
yazdıklarımdı çektiğim ızdırabın sözleri.

bu sana bi hediye, ne ilk ne de son olsun
kalbin yerine kalbim kırılsın, olur mu?
göremez hiç bi göz, kalbimde yanan koru
seni bırakmaya kalkarsam beni vur olur mu?

yani sensiz olmaz, bunu ondan istedim
zaten bi ölüm ayırır, mezar olur heryerim
ben göremiyorum ki senden başka kimseyi
bi yanımda resmin var diğer yanda hasretin