P!sagor - Ne Kalmış Ellerinde

Verse 1:
Bir nefeste çek hayatı bırak dolsun ciğerlerine
kapat gözlerini ve dinle hayat denilen serüvenin
sürüklemesine izin ver seni..bırak dalsın gözlerin
ve hisset..yağmur altında ıslandığımız dünleri

Esen rüzgarla kaybolur benliğim satırlarımda
güneşi küstüren tebessümünü hatırlarım da
dolar gözlerim..düğümlenir sözlerim..
gırtlağımda..bir bıçak gibi keser anılar sesimi..

Karardı gözlerim yoksa hayata sis mi çöktü
metanetim sözlerimi yavas yavas kağıda döktü
titrek ellerimle araladım anılar sayfasını
yazdığım satırlarım yüreğimi yerinden söktü...

Yalnızlığımda bu eller kalemimle kasveti bölüştü..
her kapattığımda gözlerimi anılar peşime düştü..
hesap sorar gibi yapıştı yakama üşüştü..
gönlün tek istediği masum son bi gülüştü..


Nakarat:
Vur kara kalemle karala adımı sanımı yeryüzünde...
sen de gör azabı günahkar iblisin gözlerinde.. adım adım yaklaşırken o malum sonun izlerinde..
kaldır bir bak.. ne kalmış lan günahkar ellerinde...


Verse 2:
Saplantılar zindanında yanlızlığa yanlızlık katmışım
her önüme çıkan engelde kalbime bir çentik atmışım
her aklıma geldiğinde bu yarayı tekrar kanatmışım
atlattım sanıyorken meğer piste havlu atmışım

Yaşanan onca günler güzel bi rüyaydı sanki
gözlerimi açtım..uyandım ben..ve rüya bitti
ben yolumda yürüdüm hayat beni bu yola itti..
en güzel satırlarım uğrunda tükendi gitti

Zorlukların karşısında tüm arzum infilak eder
bana güc veren umutlar kaybolur teker teker
hiç anlamamışsın duygu yüklü sözlerimi meğer
bakışlarımdan anlardın gözlerimi görsen eğer

Esef kervanında yol alan aciz atlı dikkat et
yol aldığın bu çölde kum fırtınası hakim
ve lakin..gördüğün gerçek değil serap lan..
bu çölde serap peşinde koşanlar..haraplar..