Tek isteğim 40 yıl hatır o kahverengi gözlerinin
Bulurum elbet bende birgün hayallerimi mahfedeni
Bırak baba anlatıcam bu düşlerimi katledeni
‘'Kalbimin yolu kapalı'' değil isteyerek kaybettim.
Hiçbişey göründüğünden basit değil aslında
Aslında yanılmadım mutluluğuma kastınız var
Her günümde yazdığım o sözlerimin katilisin
Kaybetmemin önemi yok eğer mücrimi sensen.
karalandım ve savaştım, yenilmekten usanmadım;
sevgini mi kaybettim? sus konuşma artık.
yoruldum be kadın, akbabalar etrafta
ölmemizi bekliyorlar az yalarlar onlar.
Poyrazlarla savaştayım, gürledikçe ayaktayım
Varlığının değil ulan ben yokluğunun hastasıyım.
Mikrofonum namlusunda ben sözlerimi ateşledim
Yangınlardan çıkan ‘'RA'' kıvılcımla ateşlenir.
Dostlarımmış boş verdim çünkü hepsi koy verdi
Sırtımda hançerler yaralarımı self serdim.
Yenilmem ben artık kardeşlerim yanımda
Düşmemizi bekliyorsan sakın ha yorulma
Kötü günümde gülümseten mutlu yıllar pastasıyım
Tek dileğim mutlu olsa Rabbim bu gece yastamıyım
İnandıramadım kimseyi birde gelip sen dene
Sevmiyorsan çıkma lan, gidip yüzüne gevşeme.
Seni kalbimden söküp attım şuanda ben uçurumdan
Kaçıp kurtulmak istedim, o en samimi hayatından
Kalbimin ritimleriyle melodi çalsın gülüşlerin
Kimsesiz bir şehirdeyim hasımlarım bayram etsin
Ne ay ne güneş seninle eş değer
Kağıtlara yazdığım sen sen değilmişsin meğer
Biz dediğimiz biz artık biz dahi olmasakta
Bu şarkının bir parçasısın cevap ver sen nasılsın