Radansa - Masa Başında Efkar

Verse 1:
Yok gelen giden ve yine de aynı yerde debelen
İnatla yoktu kimse yak bi' sigara dertlen
Sırtta çanta dolu içinde gam gözünde yollar
Bir ankesör peşinde koştu onca zaman tüm bu aşklar!
Çamurlu botlarında hep dip oldu gözleri
Dönüş yolunda sövdü önüne gelene bitti direnci…
Demişti kendisinden başka yoktu kimsesi!
Tahammül eşiği tavana vurdu panik atakla beslenip!
Döktü saçını zamanla…
Uzun bi tatil istediği fakat kaçıncı reddi bak gözünde ahir…
Sonra gelen geçmişin tüm izlerinde daldı
Fazlasıyla derine en yakın zamanda geldi amir…
İş birikti omza çekti sırta onca derdi gitti
İşine gücüne sövmek eyleminde yol boyunca belki biter dedi!
Her zaman ki gibi inanmak istedi
Uzaktan baktığında hep yalandı kendisi!

Nakarat:
Kaçmak istemişti onca zamandır bu şehirden
Tüm bu koşuşturma ağır geldi bıktı sesinden
Yine bi' tutsak gözünde onca hayaller
Eridi bedeni gibi yüzünde derinleşti çizgiler


Verse 2:
Gazete kağıtlarına sarılı şişelerin dibinde
Biriken tortuların içinde can çekişti onca izmarit
Keyifle izledikçe yaktı diğerini !
Zor bela uzandı telefonunda eski fotoların
İçine daldı biraz duygulandı…
Düşündü toprak altı…
Olduğunda bitecek hepsi sonra dedi
Bir insan daha mı ne kadar fazla batabilirdi?
E böyle salaksan yediğin bu b.kların sevabı yok günahı peşinde!
Alkol etkisinde gönderildi saçma mesajlar !
Sanki bütün şehrin derdi omuzlarında bindi
Yok teselli boşuna istemez
Rica minnet kalktı yatmak istemişti bi yere gözlerinde perdeler…
Ertesinde şafak vakti yola koyuldu adımlarına baktı
Çalım atan bi topçu edasıyla yürüdü
Onca cadde baktı teline şarjı yok
Koydu cebine çıktı merdivenleri
Geldi masa başında cinneti…

Nakarat:
Kaçmak istemişti onca zamandır bu şehirden
Tüm bu koşuşturma ağır geldi bıktı sesinden
Yine bi' tutsak gözünde onca hayaller
Eridi bedeni gibi yüzünde derinleşti çizgiler