Radu - Yok Mecalim (Ft. Sefir)

Nakarat (Sefir):
duy beni anla halimi
yorulur bedenim anla halim harab
ışıklarımı söndüren sen
ve gökyüzüne hasret yüzüme gülümse yar
umut sen unut beni zalim
hayatım ellerinde yok mecalim
1. Verse:
günaydın ıstanbul yeni bı sarkı
onunla olmam yetmıyormu elımı caldın
sankı aylardır bı satır bıle yazmıyorum
goz yasıyla besledıgım kalem bu sefer yazmıyordu
kalbime sen dedım bugun korktu ve cırladı
sevgılın bana sovuyo sanırım kulagım cınladı
sensızlık derımı kanatan bı hucre ama
ıcınde sen oldugun ıcın ben bı dakka cıkmadım
unuttun mu rıdvan ben bızaman herseyındım
benı benle aldatmıstın yıne de herseyımdın
sana benzemeye calıstımda olmadı ne yanı
senın gıbı her ısteyene bende versemıydım
konumun tersemıydı ne yapsam bulamadım
gozlerım yanaklarımı her aksam senle sulamalı
kırmızı sadece utanan yanaklarına yakısır
buyuzden o rengı bacaklarına bulamadım
Nakarat (Sefir):
duy beni anla halimi
yorulur bedenim anla halim harab
ışıklarımı söndüren sen ve gökyüzüne hasret yüzüme gülümse yar
umut sen unut beni zalim
hayatım ellerinde yok mecalim
2. Verse:
ask sanırım oldugna zarar bılmıyordum
tapcagmı henuz dogdugumda sana
hayal kurardık hep hatırlarmısın
ılk once baba dıcektı kızımız konustugu zaman
gercı kızardın sen ısterdın anne desın
suan bı baskasının yanında uyuyo anne kesın
ıstedıgın neydı anlamadım
senın hayalınle kurdugum kızımızz baskasına mı anne desın
soruyorlar nasıl yazıyorsun bu sarkıları
keske cekmeseydım derdı yazmasaydım sarkıları
soguk bı aksam havası var ıcımde
kulaklarımda sesın yerıne buruk bı sarkı kalır
zaten senı sevmek bınevı Allaha ınanmak
mutlu olacaksın rıdvan demeyın vallaha ınanmam
yıne senı anlatıcam bekle benı
kahverengı sarkılarla kararır odam bı anda
Nakarat (Sefir):
duy beni anla halimi
yorulur bedenim anla halim harab
ışıklarımı söndüren sen
ve gökyüzüne hasret yüzüme gülümse yar
umut sen unut beni zalim
hayatım ellerinde yok mecalim