Ramazan Yıldızhan - Beyaz Zehir

Düştüm bir batağa çıkamıyorum ki ana
Öldürüyor beyaz zehir diyorlar adına
Çaresiz bir şekiLde yanıyorum adeta
Bir tadan bir daha bırakamıyor ki ana

Beyaz zehir derlerdi inan ki aldırmazdım
Rüya görürsün derlerdi ki uyanamazdım
Şimdi bir kabustayım ben ise Korkmaktayım
Bitirdi zehir beni ana yok olmaktayım

Gençtim ana ben çok cahildim hiç ölmem derdim
Bu sefer son bir daha inan kullanmam derdim
Öyle değilmiş ana ben beyaza yenildim
Aynada değişen yüzümdü değişen bendim

Bilseydim düşermiydim ben böyLe bir çıkmaza
Üzermiydim sizi ağlatırmıydım hiç ana
Dost dediklerim itiyor beni uçuruma
Ümidim kalmadı dayanamıyorum ana

Kaçmak istiyorum bak bu dertten bu meletten
Bırakmak istiyorum olmuyor bee harbiden
Affedin beni ana son özürüm sizlerden
Seni düşünüyorum ben yasamak isterken
Pişmanım ana pişmanım hemde çok pişmanım
Sizi ne kadar üzdüğümün bak farkındayım
Siz üzülmeyin ben derdime kendim yanayım
Kavrulayım ana ben bu dertten kurtuLayım

Kimseyi düşünmüyorum ana yaktım sizi
Çok incittim kırdım tertemiz saf kalbinizi
Size yakıştıramıyorum şimdi kendimi
Yine de söküp veririm size ben kaLbimi

Babama söyle ana beni Lütfen affetsin
Benimde bir oğlum vardı adı RAMOO desin
Mezarıma gelipte bana duaLar etsin
Ne olur ana babam hakkını helal etsin.

Yakındır ölüm haberim gelir ana sana
Gelir bak tabutun konur musalla taşına
Günahım çok çıkamam ALLAH'ın karsısına
DuaLarını eksik etme ana yavruna...

Hakkını helal eyle ana yaklaştım sona
Bu sefer son cıkıyorum bu bende yolculuga
Genç yaşta kavuşuyorum bak kara toprağa
İbret olsun kaderim ardımda kalanlara...