Ramazan Yıldızhan - Olmaz Olsun Bu Sevda

Şimdi küsmüş gökyüzü bana yazıyorum diye
Ellerim istemeden uzandı yine kaleme
Sabır taşı çatladı inan sabır çeke çeke
Olmaz olsun bu sevda girsin yerin en dibine

Kahrolası amansız bir hastalık benimkisi
Unutmak istesemde unutamam gözlerini
Rüyalarımdan çekil git istemiyorum seni
Beni benimle bırak yaşarım ben sensizliği ..

Dünya bile 2 yüzlü yerYÜZÜ ve gökYÜZÜ
Umutlarımın üstüne çekilmiş beyaz örtü
Koparmışlar kalbimdeki o kıpkırmızı gülü
Sözde ömrümün üstüne koymuştun sen ömrünü..

Ne derman kaldı nede yaşama hevesim inan
Sadece kendinimi sandın bu aşk'ta yıpranan Pişman falan değilsin çünkü sensin lan unutan
EVet sensin oğlum sensin bu hayattan bıktıran

Çokmu ağır geldi yazdığım bu anlamlı sözler
Şöyle dönüp baksan anlam taşırmı kanlı gözler
Nerde görülmüşki gidipte geriye dönenler
Hep köşe başına çökmüş yolları gözleyenler..

Çaresiz insanlar diyorlarmış bize her yerde
Görünen köy kılavuz istermi sen söyle anne
Gönül verdim gönlü beş para etmeyen güzele
Şimdi yavaş yavaş gidiyorum bende ecele ..

Kağıtların gözyaşlarını hisseder gibiyim
En iyisi bitirmek sanadır bu son sözlerim
Unutma sakın kırıldı bir kere ufak kalbim
Sakın gelme sen geriye mutluluklar dilerim