Ran Ahen - Cezamı Ver

1. Bölüm:
Gözlerini kapatmanla çöktü yine karanlık
Varlığın bir dağ gibi bi var bi yok bi zararlı
Sakındığım sen başka kucaklarda oldun ter
Nasıl devam etcem ki ölüm kadar yorgunken
Biçilen ömür kader gibi yalnızlığa kilitli
Varlığımızı bütün bu kar kış mı bitirdi
Karşılaştığımız günden itibaren
Aldığım nefes sana sen de başkasına iliştin
Kalbime yol olan damarların her birinde sen
Mutluluk da varken hayatta söyle derdimiz neden
Tertemiz bi ben de yok artık kirliyim sen gibi
Kulaklar tıkanmasın be dinleyin bi derdimi
Nasıl kabullenir insan aynı anda başkasını
Yaptıklarımı eğer saymıyorsan aşk ısırır – dilini
Güneş her haliyle güzel.
Gelmiyorsan gelme yine de serdim ayaklarına kilimi Nakarat x2 :
Cezamı ver bana ben tek ayak üstünde beklerim
Kokusu kadar güzel kokun en temiz bebeklerin
Sözüm namus hayat kabus uyanmıcam hiç dedim
O sıra ölüm geldi mutluluğuna küs dedi
Beklediğim an , umut yoksa sen de yan
Zaman geçiyor lakin amma dönmüyor ki hiç bu devran
Gün gelir de evlenirsen eğer bir gün
Yataklarda bıraktığın o namusu birinden devral
Ki ayıp olmasın , ve benim gibi ümidi tükenmesin
Söyle güzellik şu an kafam kadar güzel misin ?
Bense hatıralarımızı unuttuğun o yerde
Bozup dağıttığın hayallerimi düzenledim
Gönlümü açtım sana sen başkasına ağzını
Yüreğim artık farklı atıyor başkalaştı tavramız
Kazandığın nefretim belki işine yarar
Lakin yazdığım bu şiirlerin hepsi adına zarar