Raportaj - Hayat Sahne Rol Benim

olduğumdan daha sinirli geçen günler eskide
benim yaşantımda her gün küfürler var özleme
belki en büyük günahım bu dünyaya gelmemdi
istemezdim sorulsaydı hayat yüzüme gülmedi

dünyada geçici bir dövmeyiz biz aslında
çoktu düşman aslında dönmeyiz biz asla
kasten bi can yakmak hayat felsefemiz değil
aslen biz insandık günden güne değiştik
kirlenmiş hayallerde büyüdü bak çocukluğum
yüze vurulan her hatadan ders çıkarmak umudum
içinde kaybolduğum belki kendi dertlerim
yalan da olsa gülüyorum hayat sahne rol benim
her gün aynı sokaklarda adımladım şehrimi
biçok insan tanıdım ve hepsine sırt çevirdim
gözlerinde yalancılık gördüğümde sövdüm
kördüğüm bi sevdanın içindeyim gör gülüm
küskünüm bu zamanlarda üzgünüm veda zamanı
süslenir palyaçolar güldürmeyip ağlatır
lüks içinde yaşantım rap benim tek varlığım
yükselen bi yıldızsam elbet ben de kayarım

olduğumdan daha sinirli geçen günler eskide
benim yaşantımda her gün küfürler var özleme
belki en büyük günahım bu dünyaya gelmemdi
istemezdim sorulsaydı hayat yüzüme gülmedi

kim yanımda şimdi yıldızlar kadar yalnızım
incelendi yaşantım ve en ufak bi yanlışım
yüzüme vurdu bir tokat tokat sertliğinde
kim kaldı şimdi eski zamanların mertliğinde
herkes artık bir çıkar peşine düşmüş anladım
yanımda kardeş dediğim tek kişi var
hayatımda görmediğim mutluluğu ben alkolde aradım
arkadaş dediklerim tek kalemde karaladı belki bundan sürekli hayatla dalga geçmem
belki bundan her günümde farklı yerde ölmem
her gün ölümü tatsam da ben aslında ölmem
göz önünde cinayetler hiçbişeyi görmem
yudumladım acıları hepsi şimdi içimde
engelli duyguların hepsi farklı biçimde
çengelli iğneler misali battı yüreğime
film şeridi koptu, eridi yürek git gide

olduğumdan daha sinirli geçen günler eskide
benim yaşantımda her gün küfürler var özleme
belki en büyük günahım bu dünyaya gelmemdi
istemezdim sorulsaydı hayat yüzüme gülmedi

ürkütücü bakışların ortasında kaldığımda
masallar diyarına götürebilen kimse yok
resmedildi duygularım ama farklı yollarla
anladım ki yalnızım şu kocaman dünyada
nuru gördüm artık sonsuzluğun yolcusuyum
söylediğim yalanlarla cehhenemin konuğuyum
şimdi tövbe etmenin yararı bence kalmadı
tepki çeken yaptığım bütün hatalar aynıdır
aynalarla konuştum ben aynı ben gibi buruk
düşüncelere daldı aydınlığa yol bulup
kurtulmak hakkımdı kullanmak çok zor
kullardan bıktım ben yüreğimde hep bi kor
ordu gibi saldıran düşmanlarımı sevindirdim
omzum harbi çöktü şimdi hayatımdan vazgeçtim
bi gün film biticek ve gözlerimi kapatıcam
hiç olmazsa bi gün ben de kendi rolümü yaratıcam

olduğumdan daha sinirli geçen günler eskide
benim yaşantımda her gün küfürler var özleme
belki en büyük günahım bu dünyaya gelmemdi
istemezdim sorulsaydı hayat yüzüme gülmedi