Yalnızlığın perdesini kapattım yine bu gecede
Adını belki anıyorum, anlıyormusun her hecede
Hayat kimine göre bi oyun kimine göre bi bilmece
Anladığım tek şey var ama sevdiklerini silmicen
Baksana güzelim benim yaşadığıma hayat denirmi?
Zorlukları aşarım dedim ama bu kadar üst üste gelirmi?
Sarmaş dolaş insanları gördüğümde çıldırıyorum
Bu lanet şehirde ben kaçıcak bi delik arıyorum
Şimdi arkadaş çevreme geçelim hepsi sahte insanlar
Beni burda koycaklar arkalarına bakmadan
Kardeş mardeş ayağı hikaye bunu tekrardan anladım
Zor günümde telefonları hepsi birer birer kapayınca
Megolaman bi insanım evet kendimi çok beğenirim
Sizin gibileri gördükçe,elimde değil deliririm
Kafam trilyona doğru gider gerçekten bok gibi
Anne beni kurtar burdan oğlun artık yok gibi
Aldırma gülgeç evet aldırma bu dünyaya
Hayatı bi uyku olarak düşün herkes bu rüyada
Kalkmak istersin çok kez ama bi türlü erişemezsin
Kendini atmak istersin ama asla beceremezsin
Söylesene ailem hariç hangi biriniz sever beni?
Hangi biriniz atlıcağımı bilse gelir kurtarır?
O kadar içten yazıyorum ki şu an doruklardayım
Arada sırada olsada sorun beni yoklayın
[Nakarat]
Yenik düşen bedenim sizin eseriniz
Elde kalan sıfır ve gözden düştü değeriniz
Depresyon yine başladı bendeee
Lüzumsuz şu hayatıma çekiyorum bi perde
Hayat gemisinde destek olucak yelkenlerim nerdeler?
Düşüncelerin arasında boğulmak üzere gelseler
Kafam karışık kitaplar bile bunaltır oldu artık
Düşünce adamı denilen adamlar bile kiralık
Bugüne kadar o sahte kişiliklere salakça güvendim
İçmediğim sigaranın dumanınyla zehirlendim
İlk alkolu yuduğumladığımda bundan bi bok olmaz dedim
Şimdi o bokun içindeyim , durmadan hüzünlenip
Kelebeğin hayatı misali sevgiler meşhur bu dönem
1. günü yeterli sanıpta 2.gününü göremeyen
Gerçekten bunalmışım ( aaa bıııktıııımmm laaaaan)
Sen de mi bunalmışsın? (isyanı durdurmaaaaaaaaaam)
Sinir hastası olmaktan , yanlıztan korkarımmm
KORK KORK KORK KORK
Bu parçadaki son satır, Yokluğuma sakince alışın.
YOK YOK YOK YOK
[Nakarat]