Kırık aynalarda bile görebilirsin resmimi
Paramparça olmuş gençliğim ne denilebilirki
Öyle bir hayat düşün ki herkes sana düşman
Saygılar sevgiler herbirşey yalan
Sahte gönüllerin etrafında ki onca insan
Bana küçüklüğümü hatırlatır böyle geçen zaman
Hayallerim bile istiladalar artık bıktım ben
Çabam sade mutluluk onu da al git istersen
Beni benden alan bu şehir değil sade sendin
Geçen zamanı hatırlarmısın seni bırakamam derdin
Sen gittin dertler arttı gerçektende bıkmıştım
Kardeşlerim bile diyor ki beni artık yıkmışın
Son zamanlarımda gülmek bile artık bana lüx
O kadar kolaymış ki sevdam her bi boka küs
Ergen tripleri değil bunlar ama cidden bunaldım
Hayat bi oyunsa ben sonundayım anladım
Cadde 951 Verse (Nakarat)
Sığınılan maddeler sigara yada alkol
Beni benden götür ve uzaklara alıkoy
Her adım attığımda bulanıyorsa kafam
Bahanem var evet suçlu olan yaşam
18 yaşına gelmişim daha ne beklerim
Hayallerimde bile ben mutlulukta teklerim
Beni öğrenmek isteyen şarkılarımı dinlesin
Belki tam bilemezsin ama anca hissedersin
Sıkıldım ve bunaldım hayatın bu triplerinden
Bıktım ve usandım insanların sahtesinden
Yaşamaya karşı direnmek çok güç
Bu belki son şansım bitebilir herşey
Geliyorum az kaldı can alıcı noktaya
RaPrens Alpy tarzı son satıra ulaşmaya
Eveet son 2 satır bana şöyle bakarmsn?
Pimini çektim hayatın ucunu sen tutarmsn?